Akcent

Czym jest akcent?

Na początek porozmawiamy o akcencie. Ale tym razem nie o akcencie geograficznym, który opisuje sposób wymawiania wyrazów charakterystyczny dla danego regionu (np. brytyjski i amerykański akcent). Tylko o akcencie ściśle powiązanym z wypowiadaniem sylab. Tenże kładzie się na jedną z sylab w wyrazie, by wyróżnić ją spośród innych. Akcent na sylabę w wyrazie powstaje przez zmianę głośności, długości lub tonu głosu. W języku polskim akcent pada na drugą lub trzecią sylabę od końca. W zależności od języka akcent może być dynamiczny, toniczny, albo łączący obie te formy.

Akcent w języku angielskim

W języku polskim akcent pada najczęściej na przedostatnią sylabę. W języku angielskim nie ma takiej zasady. Tutaj mamy do czynienia z akcentem swobodnym, który może pojawić się w różnych częściach wyrazu. Aby wiedzieć, gdzie pada akcent, trzeba po prostu sprawdzić zapis fonetyczny. W angielskim bardzo wyraźnie pokazane jest miejsce akcentu. W transkrypcji fonetycznej przed akcentowaną literą jest stawiany znak apostrofu.

Niestety, kiedy nie mamy dostępu do słownika, gdzie bez problemu możemy sprawdzić akcent, musimy zdać się na naszą pamięć. Możemy założyć też, że w przypadku rzeczowników złożonych akcent najczęściej pada na pierwszy wyraz, a w słowach dłuższych pojawia się czasami akcent poboczny, który w transkrypcji fonetycznej opisany jest przecinkiem.

Akcent zdaniowy w języku angielskim

W przypadku zdań akcent pada na ten wyraz, któremu chcemy przypisać ważność. Inaczej mówiąc ten, na który chcemy zwrócić uwagę słuchacza lub mówcy. Przykładowo:

She received a package five days ago.	Podkreślamy kto.
She received a package five days ago.	Podkreślamy, co się stało.
She received a package five days ago.	Podkreślamy, co dostała.
She received a package five days ago.	Podkreślamy kiedy.

Jeżeli zależy nam na zachowaniu neutralności, to przeważnie akcentujemy ostatni wyraz zdania.