Intonacja w zdaniu angielskim
http://pl.enlizza.com/intonacja-w-jezyku-angielskim/
Bez względu na poziom znajomości języka angielskiego nie, najprawdopodobniej były czasy, kiedy jesteś w rozmowie z native speakerem częściowo lub w pełni zrozumieć, o co chodzi. Ale nie rozumiem tylko jednego powodu: nie można było usłyszeć, co mówi. Problem percepcji mowy angielskiej nie jest nowy, to daje nam wiele niedogodności. Duży gramatyka słownictwo i nawet nie działa w 100%, jeśli nie będzie w stanie rozpoznać mowę znajome słowa i wzorów. Co staje się przeszkodą? Po pierwsze, wymowa dźwięków i słów, odpowiednio, dlatego, aby nauczyć się mówić jak native speaker, jeśli możesz, to jest niezwykle trudne. Po drugie, intonacja w języku angielskim. Po wszystkie jego elementy składowe są zniekształcone (myślimy) języka angielskiego nie do poznania (z naszej strony).
Co to jest sygnał z języka angielskiego?
Intonacja w języku angielskim — zestaw określonych cech propozycji, które są obowiązkowe cechą mowy. W liście, intonacja jest wyświetlany przy użyciu znaków interpunkcyjnych. Zwraca wszystkie sygnał, że mówimy o. Dzięki niemu, możemy nie tylko mówić, ale także zadawać pytania, prosić o coś, cokolwiek się dziwić. To właśnie z powodu intonacji w języku angielskim, możemy uczynić nasze mowy emocjonalnie bogata — wyraźne zdziwienie, frustrację, niezadowolenie, gniew, podziw, i wiele więcej.
Głównymi składnikami intonacji w języku angielskim — to dźwięk (głos melodia), rytm, tempo, ton głosu, do wyrażenia i stres logiczne. Wszystkie nasze mowy składa się z naprzemiennie zestresowanych i nieakcentowanych sylab. Możemy mówić, podniesienie lub obniżenie głosu, w ten sposób wymawiania narrację lub zdania pytające. Jesteśmy w stanie mówić szybko lub pobytu w niektórych miejscach. Jesteśmy w stanie zmienić projekt dźwiękowy naszej mowy, przekazując niezbędne emocje. Atrakcją pewne wyrazy w zdaniu, można wskazać, że mamy na myśli w tym przypadku. Spróbuj powiedzieć ofertę z kolei podkreślają różne słowa.
Natura angielskiej intonacji -https://www.wikiwand.com/pl/Intonacja_w_j%C4%99zyku_angielskim
Intonacja jest zmianą częstotliwości fizycznej wypowiedzi, która jest odbierana przez słuchacza jako melodia. Zmiany melodii w zdaniu angielskim mają następujące główne funkcje[1]:
- sygnalizują podział wypowiedzi na zdania i frazy (oprócz intonacji podział ten sygnalizują również przerwy, końcowe wydłużenie sylab; granice intonacji zdań pokrywają się najczęściej z granicami semantycznymi;
- sygnalizują sylaby z akcentem podstawowym i pobocznym, zarówno w izolowanych zdaniach, jak i dłuższych wypowiedziach;
- kształt melodii uzyskany dzięki intonacji jest nośnikiem znaczenia: wskazuje na połączenia między poszczególnymi częściami wypowiedzi, jak również nastawienie mówiącego; szczególne znaczenie ma melodia zaczynająca się w miejscu akcentu głównego, a kończąca się na końcu frazy intonacyjnej (nuclear tone).
Intonacja języka angielskiego jest bogata w melodie i przy jej pomocy można wyrazić nieraz więcej niż przez treść samych wyrazów[2]. Tak to ujął badacz angielskiej fonetyki Wiktor Jassem: Anglicy nie należą na ogół do ludzi wielosłownych. Fakt ten w pewnej mierze znajduje odbicie w tym, że zamiast szerszego objaśnienia Anglik wyraża często pewną myśl, nadając stosunkowo krótkiej wypowiedzi odpowiednią intonację[2]. I tak wypowiedź:
foto
może znaczyć odpowiednio:
- Daj mi to! (zwykła prośba)
- Więc daj to mnie (gdy rozmówca ma dylemat, komu wręczyć daną rzecz)
- Daj to, proszę cię – jest to bardziej prośba, niż rozkaz.
- Takiej intonacji używa się najczęściej, mówiąc do dzieci: No daj dzidzi, daj
- To zdanie wyraża groźbę lub ostrzeżenie: Daj to lepiej mnie, bo jak nie, to…[3]
Intonacja zdań oznajmujących jest opadająca. Nieco inaczej jest w pytaniach. Intonacja wznosząca, charakterystyczna np. dla języka polskiego, jest możliwa tylko w pytaniach o rozstrzygnięcie (Yes/No questions). W przypadku pytań o uzupełnienie, zwanych również szczegółowymi lub Wh- questions, intonacja opada[4]:
foto
Funkcje intonacji w języku angielskim
Frazy intonacyjne
Frazy intonacyjne najczęściej odpowiadają logicznym częściom zdań (frazom gramatycznym) lub też całym zdaniom, mogą więc występować w zdaniu prostym jako jedna fraza, bądź występować w większej ilości w zdaniach złożonych[25]:
- /He usually comes at nine o’clock/
- /He worked hard / and passed the exam/
- /It’s disgusting / isn’t it?/
Jednak frazy intonacyjne często występują z mniejszymi jednostkami semantycznymi niż zdanie. Na przykład sam podmiot może być osobną frazą intonacyjną[25]:
- /The workers / have got a rising standard of living/
- /A lot of industry profits / go in taxation/
- A good and reliable watch / will help you keep your appointments on time/
Oddzielne frazy intonacyjne mają często okoliczniki i frazy okolicznikowe, szczególnie gdy pojawiają się na początku lub końcu zdania[25], np:
- /I go to Cheddar / once a week/
- /In my view / the argument should be / how to build a partnership / between various nations/
- /Seriously / it seems to me / that the whole issue / is a brazen scam/
Dzielenie zdania na frazy intonacyjne nie zawsze jest obowiązkowe, rzadkie są przypadki, kiedy podmiot zdania bądź okolicznik muszą mieć odrębną frazę intonacyjną; częściej jest to opcja, wygodna i często używana kiedy podmiot jest długi bądź mówiący chce go podkreślić jako nowy temat wypowiedzi lub gdy mówiący chce podkreślić okolicznik[26].
Innym powodem podziału zdania na mniejsze frazy intonacyjne jest wtrącanie zdań, łącznie z wykrzyknikami oraz konstrukcje równoległe[26]:
- Tim / will you please stop swearing/
- Professor Black / the Head of the department / declared his protection
- Brenda / this will amaze you / I am getting married
Zdania podrzędne opisujące, które są pod względem semantycznym podobne do zdań wtrąconych, również przybierają odrębną melodię intonacyjną, podczas gdy nie dotyczy to zdań podrzędnych ograniczających[26]:
- The accused / who was obviously upset / denied all the charges
- The man who appeared in the dock / looked really ill
Podział na frazy intonacyjne jest rzadko obowiązkowy i często używany, istnieje dość duża dowolność w jego używaniu. Krótkie zdania z reguły stanowią jedną frazę intonacyjną[26]
- /I don’t think you should/
Osobne frazy nie występują również w przypadku dopełnienia. Oprócz kryteriów ściśle gramatycznych niepoślednią rolę odgrywa długość wypowiedzi. Statystyki wykazują, że w przypadku rozmów i narracji ciągłej tylko ok. 10 proc. fraz intonacyjnych jest dłuższych niż 8 słów. W przypadku odczytywania przygotowanych tekstów frazy intonacyjne są dłuższe i będą co najmniej częściowo wyodrębnione znakami interpunkcyjnymi[26].